کفن ِ بید-خورده توی کمد ، ضد پوسیدگی ِ زیر ِ زمین !
متبرک به آیه های نجات .. کفن ِ جیب دار ِ مید این چین !!
چشمهای جنازه روی کمد..خنده های جنازه درلیوان.....
گوشهای جنازه ، گوش به زنگ .. راضی از اینکه راضی است به این :
که از اول به فکر آخرت است ..کشته ی ی جبهه ی "به هرجهت" است..
هرچه ازدست داده مصلحت است..مرگ هم پشت در گرفته کمین!
با خدایی که از رگ ِ گردن..حوریانی که سینه و باسن..
با کتابی که اهل ترجمه نیست ، تا کلید ِ در ِ بهشت ِ برین !
انتظار رسیدن منجی.. گیج بین عبادت و عادت !
خطبه های بلند ِ ناراضی..متاسف برای مستمعین!
"نه " به پرسش ، به شک ، به "نه" ، به "چرا"، نه به هرگونه آزمون و خطا..
دردهای کلافه ی عصبی..قرصهای بریده از تسکین..
کفن ِ بید-خورده می خندد به جنازه که زنده است هنوز
که دعاکرده نخ نما نشود کفن ش ، بی تلاش ِ نفتالین!
ساعت از دور ِ باطل افتاده ..لاشه ی سگ ، کشیده به جاده..
رقص ِ پای همیشه ی پارازیت ، روی اعصاب ِ موجی ی ماشین
(هی آقا! وایسا ! یه آدامس بخر! ) شیشه های کشیده تا آخر..
پیچ ِ اسهال ِ خونی ِ رادیو .. گریه با بچه های هرزوگوین !
نقب کانال های آموزش ، یقه ی چرک- مرده ی مجری ..
مغز ِ انبار ِ ترس ِ روز ِ جزا.. باز-تعریف ِ "زن" به شیوه ی دین :
صرف کن صیغه های جنسی را ! ادبیات ِ جسم ِ ما عربی است!
هیچ کس اعتنا نخواهد کرد به زنی که نمی کند تمکین!
بعدِ تحریم ِ احتمال ِ شفا ، بعد ِ حذف ِ توقعات ِ بجا،
نرخ ِ آزاد ِ خون و قرص و دوا ، جنبش ِ کاندوم است و لیدوکایین !
غسل ، بعد از تبانی ِ تن و کف .. دوخت و دوز ِ پرده های صدف!
شب ِ جمعه که می زند بالا ، قیمت ِ جنس می کشد پایین !!
شهر ِ نا امن و چهره های عبوس.. خفت-گیری ِ سایه های خروس ..
مرغهای کم آمده از سی.. قاف ِ قانون و منع سقط جنین ...
سر راهی ترین کبوترها.. بند ناف و گلوی مادرها ..
سطل های زباله ی توالت .. زوزه های تولد ِ غمگین ..
زندگی بر سر دو راهی ماند .. کفن و رخت ِ راه - راهی ماند..
غیر راهی که میرود به بهشت ، هرچه راه است می رسد به اوین !
به ولنتاین می رسیم از لاو ! تتو ی ببر ، روی پوست ِ گاو !
عشق باید به دادمان برسد .. بعد هم چای ِ زندگی شیرین !
***
گشنگی داشت رنجمان میداد.. فقر ، اندازه بود و کافی بود..
وسط سفره های بی نانی ، عشق ، گه خوردن اضافی بود !
شعر از طاهره خنیا