اگر چه داروي درد دل تو آغوش است
اگر چه داروي درد دل تو آغوش است
به باد تکيه نکن..باد...خانه بر دوش است
دچارِ شب شدنت را به فال نيک بگير
چراغ رابطه در طول روز خاموش است
بدون من به چه مي ارزد آن جمال و کمال؟!
که گوشواره قشنگ است تا که در گوش است
قرار نيست که قانون به دادمان برسد
که شهر مسخره ي چند تا کفن پوش است
به خواب مردنمان بهتر است در جنگل
چه جاي شير ؟ اگر امر امر خرگوش است؟
تو فيل هم که بيايي صداي گربه بيار
صداي گربه بده خانمان پر از موش است
خداي دهکده هاي مجاورِ خوشبخت
دليل وحدت ما عشق نه...موتور جوش است
بريز در رگمان جاي خون مخدر و قرص
به دزد کار ندارد سگي که بيهوش است
شعر از علي بهمني
+ نوشته شده در ۱۳۹۶/۰۷/۱۴ ساعت توسط م مهر
|