اگر که سنگْ زني ، جُز به سوي شير مزن
بزرگ باش و به سگ هاي در مسير مزن!

که سنگْ در کفِ تو کيمياي کمياب است
به هوش باش و به نامردمِ حقير مزن!

به نانِ سفره ي بي مايگان نگاه مکن
گرسنه باش! ولي لب به اين فطير مزن!

زِ آتشِ حسدِ ديگران بپز ناني ،
ولي به مزمزه انگشت در خمير مزن!

دراين مسير ، پلنگِ نکشته بسيار است
نگاهدار و به هر خوکِ مُرده تير مزن!

کمين گرفته ي شيري ! بمان و زود مرو
اگر که وقت دهد دست ، دور و دير مزن!

شعر از حسين جنتي