اجازه دارم آیا کمی نفس بکِشم
به اختیار ِ خودم ، پای ، پیش و پس بکشم

که شهر پُر شده از هر چه دار و "داروغه"
خدا نیآرد اگر بی هوا ، نفس بکشم !

اجازه آقا ! بگذار تا کمی خود را
شبیه چلچله ای پشت ِ یک قفس بکِشم !

همیشه دورم از این اجتماع ِ سر در گم
کمک کنید خودم را به دست رَس بکشم !

زباله پشت ِ زباله ، به جنب و جوشند و
اجازه نیست که من چند تا مگس بکشم !؟

چقدر هیچ بلا ، هیچ درد را ، باید ـ
بدون ِ علُت ، از دست ِ هیچ کس بکشم ؟!

بخند ... !! گریه برازنده ی درختان است
بایستم ... بروم ... یا که پای پس بکشم ...؟!

شعر از سید محمدعلی رضازاده