عروس مــی شوم امشب  عروس خانـــه ی اندوه ..
دلــــم گرفتـــه پـدر جــــان  بخـــوان ترانـــه ی اندوه

بخـــوان صدای تـــو خوبست  بخـوان که باز برقصـــم
بخــوان زمینـــه مهیـــاست  در این زمانــــه ی اندوه

به سوز و سازِ  صدایت .. به رقص یا کــه به گریــه؟
بگـــو چگــونــه بچرخـــــم در ایـــن میانــــه ی اندوه

غروب ساحــــل چشمت گرفتــــه نم نم بـــاران ...
نگاه تـــو پـــر ِ مـــــوج و دلـت کــــــرانـــه ی اندوه

به یــاد خاطــــره ای دور  گذاشتــــم سر خـود را
به جای دامــن مـــــادر  بـــه روی شانــه ی اندوه

دلــم گرفتـــه بخوان باز که جبـــر می بــرد امشب
مرا به خانــــه ی خان و تو را به خانـــه ی اندوه ..

شعر از سیده تکتم حسینی