بی کران ،بی کران را بنوشید
آسمان ،آسمان را بنوشید

چشمه ای در دقایق روان است
تشنه باشید و آن را بنوشید

باده ها در عروق زمین است
این شراب نهان را بنوشید

ناگهان می رسد،هوش دارید
ناگهان، ناگهان را بنوشید

کودکانه جهان را ببینید
کودکانه جهان را بنوشید

دم به دم آیه می روید از خاک
آیه های جوان را بنوشید

بامدادان که ساقی نسیم است
رطل های گران را بنوشید

باده ها در نسوج پیاله است
لاله را ،ارغوان را بنوشید

شور در باده های قدیم است
ارمغان مغان را بنوشید

تازه از آسمان ها رسیده است
این سرود روان را بنوشید

شعر از قربان ولیئی