غزلسرا

هلا نجابت شب آسمان گلدارت
عروس آینه پوش غزل گرفتارت

چه یادگار خوشی مانده شیخ لطف الله
به سقف گنبدی آسمان دوارت

شبیه خلوت کریاس و شور موسیقی است
نوای چکش و سندان میان بازارت

دلم شبیه به زنجیرهای اسلیمی
شده است پیچک و پیچاک بر سپیدارت

خداکند که میان چهل ستون آوار
شوم اسیر و نبینم به زیر آوارت

چه شد طراوت زاینده ای که می آورد
پرنده های سبکبال را به دیدارت

سی و سه بار به تسبیح اشک موییدم
مگردوباره ببینم صبور و سرشارت

چه کام ها که به کام تو تلخ شد اما
دوباره ملتمس دامن گنهکارت

نگفتمت که مخند و نگفتمت که بموی
که چشم شور فلک می کند نمک زارت

به حوض آینه پاشویه می کنیم تو را
مگر که سرد شود دست و پای تبدارت

خداکند که سیاهی نیاورد امشب
کلاغ های سیه چرده را به دیدارت

شعر از سعید بیابانکی