غزلسرا

ز آه سینه‌ی سوزان ترانه می‌سازم
چو نی ز مایه‌ی جان این فسانه می‌سازم

به غمگساری یاران چو شمع می‌سوزم
برای اشک دمادم بهانه می‌سازم

پر نسیم به خوناب اشک می‌شویم
پیامی از دل خونین روانه می‌سازم

نمی‌کنم دل از این عرصه‌ی شقایق‌فام
کنار لاله‌رخان آشیانه می‌سازم

در آستان به‌خون‌خفتگان وادی عشق
برون ز عالم اسباب، خانه می‌سازم

چو شمع بر سر هر کشته می‌گذارم جان
ز یک شراره هزاران زبانه می‌سازم

ز پاره‌های دل من شلمچه رنگین است
سخن چو بلبل از آن آشیانه می‌سازم

سر و تن و دل و جان را به خاک می‌فکنم
برای تیر تو چندین نشانه می‌سازم

کشم به لجّه‌ی شوریدگی بساط امین
کنون که رخت سفر چون کرانه می‌سازم

شعر از علی خامنه ای