غزلسرا

شاید امسال اگر سوزِ  زمستان برسد
شاعر از زمزمه ی باد به  ایمان برسد

در همه  محکمه ها عشق قضاوت کند وُ
حق به بیچارگی  واژه ی انسان برسد

سفره را پهن کن  ای مادر وُ از غیب بخواه  
تا که ما سیر شویم وُ به همه، نان برسد !

شاید از گریه ی  من  معجزه ای رخ بدهد
شاید   آبی به تن خشک بیابان برسد

تو هم انگار شبیه خودم افسرده شدی
باید این قصه ی  غم  زود به پایان برسد

دست خودکاری ام از شعرکه سر سبز نشد
و بعید است زن از عشق به عرفان برسد

غم نیما به دلش مانده و من مطمئنم ....
از محالات بزرگ است  که باران برسد  !

شعر از صنم  نافع