غزلسرا

همیشه نقطه اوج پرنده پرواز است
و عشق ما که پرنده ست دردسرساز است

زنی که دکمه پیراهن تو را بسته ست
همیشه دکمه پیراهن خودش باز است

ببین به چشم خودت که چقدر آغوشت
خدا برای خودم دوخته ست ... اندازه ست...

اگر هوای نفس هام را کم آوردی
هوای پنجره ی رو به باغمان تازه ست

هنوز شیطنت دخترانه ای دارم
هنوز هم رژ لب میزنم و این راز است !

ببین به چشم خودت من الهه ای شده ام
که با تمامی غم ها هنوز هم ناز است .

شعر از  سیما نوذری