غزلسرا

به رقص می کشمت پا به پای شور دفم
که های و هوی تو را بشنوم ز هر طرفم

تو از سکون به جنون می رسی و می پیچد
صدای موج تو در گوشواره ی صدفم

دلم خوش است به روزی که با تو می رقصم
که کولیان سیه چشم دیده اند کفم

کجاست چله ی چشمت که پرت خواهم شد
به هیچ سوی خود ناتمام بی هدفم

تمام هستی من هرچه هست سهم تو باد
که مستحق تری از وارثان ناخلفم

شعر از کبری موسوی قهفرخی

از کتاب "ترانه ماهی ها"/ انتشارات سوره مهر